Najbardziej trwałą wersją stropodachu wentylowanego jest dwudzielny stropodach przełazowy. Dostęp do części wentylowanej umożliwia okresowe kontrole stanu technicznego stropodachu i łatwą naprawę ewentualnych uszkodzeń.
Stropodachy przełazowe to stropodachy, w których wysokość między stropem a dachem wynosi kilkadziesiąt centymetrów. W stropodachach przełazowych odległość między otworami wentylacyjnymi może wynosić 25 – 30 m. Otwory te wykonuje się na przeciwległych ścianach attykowych. W halach o szerokości powyżej 30 m na dachu należy ustawić wywietrzniki (w odstępach nie większych niż 25 m) w takiej ilości, aby na 1 m² dachu przypadało 5 cm2 przekroju wywietrznika.
Konstrukcja stropodachu dwudzielnego może być wykonana z wiązarów drewnianych i zamontowana pomiędzy murowanymi ściankami attykowymi. Jest to konstrukcja znacznie lżejsza i bardziej ekonomiczna niż ciężki stropodach z murowanymi ściankami ażurowymi. Poszycie wykonane jest ze sklejki wodoodpornej, na której warstwę wodoszczelną stanowi bitumiczna papa podkładowa i termozgrzewalna papa wierzchniego krycia. Wszystkie warstwy papy wywinięte są na zewnętrzne ściany attykowe i zabezpieczone elementem betonowym lub obróbką blacharską.
Termoizolacja z wełny szklanej lub skalnej rozkładana jest na całej powierzchni stropu, pomiędzy elementami konstrukcji. Pod ociepleniem wykonana jest paroizolacja z papy, która stanowi równocześnie podkład pod drewniane podwaliny podpierające konstrukcję stropodachu.
Inne rozwiązanie to stropodach dwudzielny z odwodnieniem zewnętrznym z lekką drewnianą konstrukcją opartą na pełnym stropie zamykającym ostatnią kondygnację.
• Belki podwalinowe wysunięte poza lico ścian zewnętrznych tworzą szeroki okap z widocznymi belkami,
• Krokwie kształtujące spadki połaci oparte są u dołu na przebiegającej po obwodzie stropodachu płatwi stopowej a w części wyższej na słupkach ustawionych na podwalinach.
• Termoizolacja z wełny rozłożona jest na stropie pomiędzy podwalinami.
• Wentylacja stropodachu odbywa się poprzez kratki nawiewne zamocowane pomiędzy krokwiami.
• Orynnowanie założone jest przy uskoku utworzonym przez końce krokwi, a sam okap wykończony jest jedynie ofasowaniem z blachy.
Przedstawione rozwiązanie można łatwo modyfikować poprzez zmianę materiału pokryciowego, kąt nachylenia połaci i zmianę wymiarów i detali okapu.