Bij actieve systemen, zowel vloeistof als lucht, zijn de volgende elementen te onderscheiden:
— system kolektorów (buitenste deel;,
— system transportujący, beheersen, energie uitstralen (binnenste deel),
— zasobnik (magazijn) thermische energie (binnenste deel).
Vanuit architectonisch oogpunt is het mogelijk om de installatie van het actieve systeem volledig te scheiden van de structuur van het gebouw en hoeven alleen de warmteafgevers zich in het gebouw te bevinden.
Individuele oplossingen komen echter het meest voor, waarin het systeem van verzamelaars met het vereiste gebied van 30 Doen 90 m2. De meest effectieve hellingshoek van de collectoren ten opzichte van de horizontaal voor het hele jaar door verwarmen is gelijk aan de breedtegraad ±10°. Er worden oplossingen gevonden, waar de collectoren niet geïntegreerd zijn met de dakconstructie (gebouw).
Wel vaker, om praktische en economische redenen, collectoren worden in de dakhelling geplaatst, wat het mogelijk maakt om ze te gebruiken als oppervlakken die beschermen tegen neerslag en de zolderruimte thermisch isoleren.
Actieve systemen dwingen geen nieuwe manier van ontwerpen van een eengezinswoning af, die vaak in zijn uiterlijke vorm niet verschilt van traditionele huizen. Het enige onderscheidende kenmerk is de vervanging van dakbedekking door zonnecollectoren in de helling op het zuiden (Fig. 2). Vaak leidt een dergelijke conservatieve houding van de architect echter tot ongepaste effecten, bijvoorbeeld voor meervoudig instorten van dakhellingen (Afb.3), of overmatige uitstulping van de dakhelling voorbij de omtrek van het gebouw vanwege de noodzaak om collectoren met een groot oppervlak te huisvesten (Afb.3).
Alvorens met conceptueel werk te beginnen, moet de architect de basisveronderstellingen kennen met betrekking tot het ontworpen actieve systeem, die de oplossing van het gebouw aanzienlijk kunnen beïnvloeden.
De kwestie van de mogelijkheid om het maximale oppervlak te verkrijgen voor het installeren van zonnecollectoren, als functie van de vorm van het gebouw, kan worden overwogen voor verschillende vormen van eengezinswoningen. De analyses laten zien, dat de vormen van "zonne-architectuur" (Afb.4) minimaal twee keer zoveel ruimte hebben voor zonnecollectoren, dan traditionele vormen met vergelijkbaar volume en extern oppervlak.