In tegenstelling tot actieve systemen, in passieve systemen zijn speciale installaties niet nodig, waarin het tussenmedium circuleert. De rol van collectoren in deze systemen wordt vervuld door beglazing en elementen of hele delen van huizen. Door de beglazing komt zonnestraling in de vorm van zichtbare en infrarode golven het interieur binnen, in een verwaarloosbare hoeveelheid ultraviolet en ontmoet absorberende elementen die speciaal voor dit doel zijn aangepast. In één geval zijn dit binnenmuren, vloeren en plafonds, in een andere, een massieve of lichtgewicht buitenmuur, in nog een andere, een massieve muur die de glazen veranda scheidt van de rest van de woonruimte.
De absorberende elementen geven tijdens het opwarmen langdurige thermische straling af, dat verwarmt de kamer, maar het wordt tegengehouden door de ramen. Dit fenomeen wordt het "broeikaseffect" genoemd, die samen met convectieve luchtbewegingen, overdracht en geleiding, is de basis voor de werking van passieve zonnesystemen.
Bij deze systemen moet niet alleen het type beglazing goed ontworpen zijn, slik een kleur, textuur en soorten en lagen materialen in absorberende elementen. Hun geweldige vorm, versmelten met de rest van het gebouw, zal het bewijs zijn van correct gebruik en begrip, omdat hun efficiëntie een functie is van de architectonische en constructieve oplossing van het hele gebouw.
Hogere efficiëntie en efficiëntie van het systeem wordt verzekerd door mechanische distributie van passief verkregen warmte naar de magazijnen, of woonruimten. Systemen die op deze manier zijn opgelost, worden semi-actief genoemd. Het is vaak niet te onderscheiden van actieve luchtsystemen.
Invloed van passieve systemen op materialen, constructies, functie oplossing, en bijgevolg is de vorm van eengezinswoningen veel groter dan die van actieve systemen, des te meer dat deze oplossingen ook andere elementen van energiebesparende architectuur moeten bevatten. In de juiste oplossing van technische problemen, een architect kan zich laten bijstaan door een stadsverwarmingsmonteur, airconditioning en ventilatie. De eisen van passieve systemen zijn niet zo groot, om de ontwikkeling van architectuur te verenigen en te beperken; integendeel, dat doen ze, dat huizen moeten worden aangepast aan regionale omstandigheden en altijd kunnen worden ontworpen in overeenstemming met veranderende richtingen of stromingen.
In Poolse klimatologische omstandigheden en met de Poolse bouwtraditie kunnen passieve systemen worden gebruikt, die de warmtevraag gemiddeld in zal dekken 20 Doen 60%. Dankzij deze systemen kan het stookseizoen worden verkort, die zou lopen van november tot maart, wat een aanzienlijke economische besparing en ecologisch voordeel is, zowel op de schaal van de boerderij als op het platteland.
Het Poolse systeem van het bouwen van eengezinswoningen is vaak gedefinieerd, vanwege de gebruikte materialen en constructies, als zwaar of licht zwaar, maar juist deze manier van bouwen maakt het makkelijker om het aan te passen en te gebruiken voor passieve zonnesystemen. Het gebruik van passieve systemen zorgt voor een lichte verhoging van de kosten voor het aanleggen van een rij 10 Doen 15%, die snel wordt afgeschreven in de vorm van thermische energiewinsten.
De voordelen van passieve systemen zijn:
— geen exploitatiekosten,
— gebrek aan gespecialiseerde apparatuur,
— gemak en eenvoud van gebruik,
- duurzaamheid en betrouwbaarheid.
Deze voordelen wegen zwaarder dan de nadelen, wat zij zijn:
— veranderingen in de intensiteit van de warmteflux afhankelijk van zonlicht,
— een zekere last van het systeem van directe winsten.
Het passief gebruiken van zonnestraling om huizen te verwarmen is niets nieuws. Voortdurend verbeterd, bestond in een ver verleden.