In veel gevallen kunnen trillingen en schokken de oorzaak zijn van destructieve veranderingen in architecturale monumenten.
Meestal zijn dit trillingen veroorzaakt door de beweging van de grond veroorzaakt door externe schokken.
Er zijn ook gevallen bekend van schade aan gebouwen als gevolg van het plaatsen van machines en apparaten erin die continue of periodieke schokken en trillingen veroorzaken.
In elk geval zal het probleem van het beveiligen van het monument neerkomen op het verzekeren van de dynamische stabiliteit van het object op basis van het herkennen van de bronnen van trillingen.
Om de wijze van beveiliging van het monument tegen de invloed van trillingen en schokken te bepalen, dient gedetailleerd onderzoek en studies te worden uitgevoerd, primair met betrekking tot de aard en intensiteit van de dynamische effecten op de constructie en de dynamische eigenschappen van de constructie zelf. De beschermingsmethode hangt af van de staat van bewaring van de constructie en de mate van schadelijkheid van de effecten van trillingen.
In gemetselde gebouwen zijn de eerste symptomen van de schadelijke effecten van trillingen en schokken het verschijnen van krassen en scheuren. De grootte van deze schade is uiteraard afhankelijk van de grootte en het soort krachten dat door de schokken wordt veroorzaakt, technische staat van het gebouw, zijn ruimtelijke vorm, type constructie, elastische en sterkte-eigenschappen van materialen, de wijze en omvang van statische belastingen, en het type ondergrond.
Lage en compacte gebouwen, kleine afmetingen zijn minder schokgevoelig dan hoge en slanke gebouwen of gebouwen met grote ruimtelijke aannames. Het moet worden opgemerkt, dat onder dezelfde omstandigheden en parameters de impact van trillingen op de hogere delen van het gebouw groter is dan op het maaiveld. Weten we ook uit de praktijk, dat gebouwen van steen op een zwakke kalkmortel niet goed tegen schokken kunnen, terwijl de gebouwen zijn gemaakt van baksteen met goede mortel, vooral die sterk geconcentreerd met de opstelling van de muren, plafonds en gewelven, ze zijn minder gevoelig voor schokken.
In de praktijk kan de schadelijkheid van bevingen op gebouwen worden gerelateerd aan de omvang van bevingen veroorzaakt door een aardbeving. Er zijn verschillende methoden om de impact van trillingen en schokken te berekenen. Ze zijn te vinden in gespecialiseerde werken. Het moet hier echter worden opgemerkt, dat het domein van de bouwdynamiek zeer specifiek is, met betrekking tot historische bakstenen gebouwen wordt het bijzonder gecompliceerd, vooral wat betreft het bepalen van de dynamische eigenschappen van het gebouw en het bepalen van de dynamische krachten die erop inwerken. In dit geval is het noodzakelijk om niet alleen de theoretische grondslagen van de benadering van het probleem te kennen, maar ook praktische gedragsregels, waarin alleen specialisten op een bepaald kennisgebied kunnen helpen.
In het algemeen, kan echter worden gemarkeerd, dat de afschuifkrachten het gevaarlijkst zijn voor het gebouw, ze veroorzaken ook meestal schade.
Metselwerkgebouwen met normale elastische en sterkte-eigenschappen van materialen, om andere redenen niet beschadigd, ze beginnen meestal te krabben bij schokken die als sterk worden gedefinieerd. Meestal ontstaan scheuren op punten van concentratie van krachten en in de hoeken van gebouwen. Met herhaalde trillingen en een toename van hun kracht gaan scheuren in de verzwakte doorsneden open, scheuren van dragende muren, gewelven en plafonds, gips valt eraf, scheiding en lokale beweging van elementen, vallen van kroonlijsten, het vastleggen van torentjes en anderen.